Alman matematikçi ve rasyonalist düşünür GOTTFRİED WİLHELM LEİBNİZ ‘düşüncenin alfabesi’ olarak nitelediği genel prensipte ; iki şeyin ne zaman birbirine eşit olarak görülebileceği konusunda açık ve net bir tanım getirmiş , buna ilave olarak hiçbir ifadenin aynı anda hem doğru hem yanlış olamayacağını belirtmişti. Örneğin; her biyografi yazarı bir yazardır, bazı politikacılar biyografi yazar, dolayısıyla bazı politikacılar yazardır. Lakin bu şekile formüle edeceğimiz çıkarımlar bizi doğru sonuca götürmez. Çünkü bu çıkarımda , koşul cümleleri doğru bile olsa , sonucun yanlış olabileceği bazı durumlar bulunabilir. Örneğin ; her insan bir memelidir, bazı boynuzlu hayvanlarda memelidir, dolayısıyla bazı boynuzlu hayvanlar insandır. Mantığın bu şekilde süregelmiş felsefi argümanlarına naçizane bende bir not düşmek arzusundayım. Örneğin ; her voleybol oynayan bir sporcudur, bazı kadınlar voleybol oynar, dolayısıyla bazı kadınlar voleybolcudur. LEİBNİZİN kuramı tam burda devreye gir...