KALECİNİN SON 10 DAKİKASI
Hiç,
hiçlik, hiçti...
Her insan
düşünür müydü böyle, geçirir miydi içinden, hisseder miydi böyle?Bu denli, bu
gibi...
Bu gibi...
Ciğerlerinin ta içinden başlayıp, soluk borusuna doğru celallenen, karın boşluğunu
müphem bir şekilde bulandıran, her soluk alışın sonu kötü bişeyler olacakmış
duygusu gibi, kuru, buruk , acı bir öksürük öncesi boğazı saran , herşey tatsız
ve ölesiye keyifsiz, aniden yüksek sesle uyandırıldıktan hemen sonraki o bir
kaç saniye gibi, evrenin en huzursuz en kasvetli yerindeymişçesine, damarlarında
dolaşan kan değilde irin , parmak uçları çelik soğuğu gibi, dili kağıt kesiği,
az önce iğrenç bir yalan söylemiş, hacetini uluorta pantalonunda gidermiş gibi,
babasını ağlarken gören bir çocuk, sarhoş ve yalnızken aniden başlayan sabah
ezanı, doğumda kızını kaybetmiş bir annenin loş, bakımsız hastane koridorunda
duyulan feryadı gibi. Bu gibi...
Yeni
kesilmiş çim kokusu ağır ağır kendine getiriyordu onu. Islak antrenman sahasında
kale direğine sırtını yasladığından beri ne kadar vakit geçmişti?Girişteki
otoparktan gelen kapanan otomobil kapısı seslerini derinlerden
işitebiliyordu.Eldiveninin sağ tekini de ne ara çıkartmıştı?Hatırlayamadı.
Eldivenin bileği saran o kısmındaki yazıyı okudu usulca alçak bir sesle; 'Robert Enke'.
Kulakta ne
de güzel tınlardı diye geçirdi içinden ve yine aynı belirsiz sesle dudakları kıpırdadı;
'Lara Enke'.
Öyle hızlı
geçiyordu ki aklından mazi ve öylesine karmakarışık. Kızını nadir görülen bir
kalp rahatsızlığı sonucu kaybedeşi ,İstanbul ve Fenerbahçe. Sezonun ilk maçında
yediği 3 gol ve apar topar gönderilişi.Türk Hava Yollarının 1238 sefer sayılı
Bremen uçağı ve hostesin yaka kartında yazanlar 'LARA'. O an kızına koyacağı ismi buluşunun
tebessümü. Milli takıma tekrar davet edilişi...
Bu sefer
onu kendine getiren bir tren sesi oldu. Hemen doğruldu bu treni kaçırmamalıydı.
Yüz metre ilerideki Neustadt İstasyonuna vardı. Jetonunu aldı, gişe memuruna
teşekkürlerini iletti ve cüzdanını memurun bakışları arasında bankodaki o küçük
çukurluğa bıraktı.
Neustadt
Tren İstasyonu'nun asırlık saati 12:28'i gösterdiğinde içleri burktu acı bir
ambulans sesi, bir kaç dakika sonra taşıyacağı naaşın insanlığa yaşatacağı acıdan
habersiz.
Bu yazı 10
kasım 2009 Salısının bir öğlen vaktinde , henüz 2 yaşındaki kızının ölümüne
dayanamayıp trenin önüne atlayarak intihar eden Alman milli takımı kalecisi
ROBERT ENKE' ye ithafen yazılmıştır.
Yorumlar