3 nisan 1905 , Arjantin , La Boca bölgesi , Solis Parkı Pazardan kalmış lazanyaları rahmetli annesinden yadigar sicilya tarzı tabaklarına boca etti Esteban . Tel dolap rafları arasından bulabildiği yegane az kırıklı parçaydı oysa ki bu hararetli münakaşalardan geriye kalan. Sigarasını sadece içki ile içebildiğini söyleyip kendisini pek maharetsiz kandıran Juan Antonio kardeşi Teodor’a baktı gerginliği buram buram kokarak. Sol elinin işaret ve baş parmaklarıyla sımsıkı kavradığı , içkisiz harmanladığı yalansız sigarasını yaktı üç nefeste. Kapı pervazlarından hasretle kurtulan tatsız rüzgara saçlarını teslim etmiş Alfredo , aynı teslimiyeti bu kez kahverengi gözbebekleri içinde bahşetmişti, liman girişinin açıklarına dek uzattığı bakışlarına ilaveten. Eski yeşil berjerde yani herzamanki yerinde Pedro , buruk şarabın tesirindeki sıkılganlığına meze yaptı tasavvura aşina olmayan bu liman girişi bekleyişini. Bu beş adamın kilitlenmeye teşne bakışları seçmeye başladı tarihin en garip m...